فرق آدم و حیوان

ظاهرآ، گذشته و آینده،  در حیوانات بشدت آدمیان جاری نیست. بناچار احساس خوشبختی بیشتری می کنند و زندگی روزمره آنها تحت تأتیر غم و غصه قرار نمی گیرد و، مثلآ، از داغ فرزند بی خبرند. حال اگر گذشتهء تلخ و آیندهء نامعلوم از فکر انسان زدوده شود، چنین فردی احساس خوشبختی بیشتری میکند. مثلهای چون «چو فردا شود فکر فردا کنیم» شامل حال او میشود. غم گذشته و آینده را بدوش نکشیدن هم عالمی دارد که کار هر انسانی نیست.  البته، در حیوانات در فصل تولید مثل برنامه ای جدیدی گشوده میشود: شور و هیجان لانه سازی و  تخم گذاری و روی تخم خوابیدن و تغذیهء جوجه ها. شاید بتوان گفت که زندگی پرندگان در این مرحله از حیات همانند آدمیان است، ولی پس از اتمام این دوره، یکباره چراغ این شور و شوق خاموش میشود و پرنده بحال عادی باز میگردد: در پی قوت از لانه خارج شدن. با خطرات متعدد مواجه گردیدن. بقتل رسیدن یا رساندن و غیره. زندگی «زمان حالی» بین آدم و سایر حیوانات با هم چندانی تفاوتی ندارد. هرکه را در معابر ببینید یا در پی قوت است یا در باره آن با دیگری مشغول گفتگو. همه برای خانهء بزرگ و ثروت کلان در تکاپویند. در این جولانگاه مردمان دو دسته اند. برخی کاری خوب را عرضه میکنند که نامش خدمت به خلق است و دستهء دوم هدفش فقط و فقط حفظ منافع خویش می باشد، آنهم بهر قیمتی که شده. جالب اینکه سود جویان و طمع کاران و بی وجدانان و ... دور هم جمع میشوند و نیرویی عظیم بوجود می آورند. در میکروب شناسی، به این حالت میگویند عفونی شدن بافت یا کل بدن.